ΕΥΕΛΙΚΤΗ ΖΩΝΗ   ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ                                            

   ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΓ. ΜΑΡΙΝΑΣ ΛΕΡΟΥ  (2006-2007)

   ΤΑΞΗ Δ1  Δασκάλα: Έλλη Κολοβελώνη  

                                                              Ο γλάρος

Σήμερα πήγαμε στην Αγία Μαρίνα, στο λιμάνι  και βγάζαμε φωτογραφίες για το γλάρο. Μόλις ήρθε η τράτα μαζεύτηκαν πολλοί γλάροι.

                      ΜΑΝΟΛΗΣ ΗΛΙΑΣ

Οι μαθητές της Τετάρτης τάξης (Δ1) με αφορμή το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη «Ο Γλάρος» και το διήγημα του Rıchard Bach «O γλάρος Ιωνάθαν», αποφάσισαν ν’ ασχοληθούν και να μάθουν περισσότερα πράγματα για το γλάρο. Αφορμή βέβαια αποτέλεσε και ο τόπος τους. Γνωστό και αγαπημένο πουλί των ανθρώπων που κατοικούν σε νησί. Μ’ ενδιαφέρον και αγάπη ξεκινάει η μικρή μας έρευνα. Όλα τα παιδιά πρόθυμα άρχισαν να συλλέγουν στοιχεία και φωτογραφίες. Η ανάγνωση κι άλλων βιβλίων σχετικά με το γλάρο τους έκανε να τον αγαπήσουν περισσότερο και να μάθουν πράγματα άγνωστα γι’ αυτόν. Μια βόλτα στο λιμάνι του νησιού μας έδωσε την ευκαιρία να δούμε από κοντά τους γλάρους που συνόδευαν ένα ψαροκάικο. Το κάθε παιδί μεταφέρει με τα δικά του λόγια τις εντυπώσεις γι’ αυτή την ξενάγηση.

Ο Ήλιος λαμπύριζε πάνω στους κυματισμούς της ήρεμης θάλασσας. Εγώ κι η τάξη μου πήγαμε να δούμε από κοντά τους γλάρους. Ένα μίλι απ’ την ακτή μια ψαρόβαρκα έπαιζε με το νερό. Ένα σμήνος από γλάρους πέρασε σαν αστραπή στον αέρα. Ήρθε να παλέψει πονηρά για να εξασφαλίσει κάποια κομμάτια τροφής. Πολύ πιο πέρα, ολομόναχος, πετώντας μακριά απ’ τη βάρκα ένας γλάρος λες και ήταν γνωστός μας. Τρέξαμε όλοι να δούμε από κοντά τους γλάρους με το κόκκινο ράμφος. Οι ψαράδες μας είπαν ιστορίες παράξενες για τους γλάρους. Είναι η παρέα τους σε κάθε ταξίδι. Η τύχη ήταν μαζί μας και είδαμε και τους ασημόγλαρους και τους αιγαιόγλαρους. Η δασκάλα μας είπε ότι οι γλάροι αρπάζουν συχνά μύδια, στρείδια από τα βράχια της ακτής και τα μεταφέρουν ψηλά για να τ’ αφήσουν να πέσουν πάνω σε βράχους ή σε σκληρό έδαφος. Μετά κάνουν κάθετη εφόρμηση για ν’ αρπάξουν με το ράμφος τους το περιεχόμενο του σπασμένου οστράκου. Μάθαμε ακόμη ότι ο γλάρος ξοδεύει μεγάλη ποσότητα ενέργειας για να συγκρατείται στον αέρα. Γι’ αυτό τα μικρά πουλιά που πετούν πολύ, πρέπει να τρώνε καθημερινά τροφή ίση με το βάρος του σώματός τους. Οι γλάροι ζευγαρώνουν στις ακτές. Φωλιάζουν και μεγαλώνουν τα μικρά τους σε απρόσιτα μέρη και γκρεμούς πάνω από τη θάλασσα. Τα αυγά τους είναι άσπρα με βούλες μαύρες για να μην τα ξεχωρίζουν οι «εχθροί τους». Τα σκυλιά κι άλλα αρπακτικά πουλιά είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος την περίοδο αυτή. Ο γλάρος αφού αρπάξει τη λεία του από την ήρεμη θάλασσα παίρνει γρήγορα ύψος. Τα χαλίκια που έχει στο λοβό του βοηθούν την πέψη του.

Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι πρέπει να βοηθήσουμε αυτό το είδος να μην εξαφανιστεί. Να το προστατεύουμε.

Όμορφο και ταξιδεμένο πουλί σ’ ευχαριστούμε γι’ αυτά που μας έδωσες.

 

                          Οι μαθητές της τετάρτης τάξης (Δ1)

                                     του Δημοτικού Σχολείου

                                     Αγίας Μαρίνας Λέρου