ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥΡΚΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ

1. ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ

 ……………………………………………….
Μικροί και μεγάλοι,
o ένας τον άλλον πλησιάσαμε.
Ανάμεσά μας οι σπόροι της φιλίας φυτεύτηκαν.
“Με φιλία, πάμε να μπολιάσουμε τον κόσμο ”, μου είπαν.

Σύμβολο ΕΙΡΗΝΗΣ και ΦΙΛΙΑΣ έχουμε γίνει!
Ας είναι η φιλία των παιδιών μας, παράδειγμα στον κόσμο.
Να μας ακούσουν και να μας νιώσουν πια οι…”μεγάλοι”!
Με την αγάπη μας ας καθαρίσουν τις καρδιές τους.

1990    FΑΤΜΑ ELGÜN    Δασκάλα Güllük

2. Η ΦΙΛΙΑ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ

ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ έναν κόσμο
με ξέχειλη σε κάθε γωνιά του τη φιλία.
Όλοι οι άνθρωποι να ’ναι αδέρφια και φίλοι,

σαν ελεύθερα πουλιά, που φτεροκοπούν στους αιθέρες,
μακριά από συγκρούσεις και πολέμους.

ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ένα νησί
που βιώνει την ΕΙΡΗΝΗ και την ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ,
με ανθρώπους ζεστούς και καλωσυνάτους
όπως της Λέρου, που ξεκίνησαν μια ζεστή φιλία.

Με τον Κωστή, τη Saniye και το Γιώργο,
με το
Mehmet, τη Σιμέλα, το Rasit και τη Φρόσω,
ο ένας μέσα στην καρδιά του άλλου, φιλικά κι αδερφικά.
Σ’ έναν τέτοιον τόπο ονειρεύομαι να ζει η φιλία μας.

ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ μια φιλία με Hindayet, Levent, Fatma και Κατερίνα,
που κατάφεραν να τη στεριώσουν και ν’ αποτρέψουν τον πόλεμο.

ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ
έναν τόπο
όπου η θάλασσά του γαλήνεψε με ΕΙΡΗΝΗ
και τα βουνά του πρασίνισαν με ΑΓΑΠΗ.

ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ έναν κόσμο,
όπου οι άνθρωποι με μια καρδιά και χέρι-χέρι θα βαδίζουν.
ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ έναν κόσμο, με του ποιητή
YÜNUS τη φιλία και την αγάπη.
ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ έναν κόσμο που να διηγείται τη φιλία μας σ’ όλους.
Με την Πόπη, τη
Hacer, το Βελή και τη Ηatice.

1992    LEVENT MEŞELIK  Δασκάλα Güllük

3. ΖΗΤΩ Η ΕΙΡΗΝΗ, ΖΗΤΩ Η ΦΙΛΙΑ

Ας ρίξουμε τους σπόρους της ειρήνης.
Ας αφήσουμε πια τις έχθρες
κι όλοι μαζί ας στεριώσουμε τη φιλία.
Σ’ όλα τα παιδιά μας, αυτό το μήνυμα να μεταδώσουμε.

Ζήτω η ειρήνη, ζήτω η φιλία!

1991    MEHMET KARA   Δάσκαλος Güllük

4. ΑΝ……

Αν τα βουνά αγαπάς, εμένα μπορείς να μ’ ακούσεις.
Την ευωδιά των δασών, το τραγούδι των πουλιών,
τη δροσιά των ποταμών μπορώ να σου φέρω.
Αν τον ουρανό αγαπάς, εμένα  μπορείς να μ’ ακούσεις.
Στ’ άσπρα μου φτερά να σε πάρω μπορώ,
στον κόσμο όλο να σε γυρίσω.
Αν  τη θάλασσα αγαπάς, εμένα μπορείς να μ’ ακούσεις.
Με τα γαλανά μου κύματα,
τα ολόθερμα χέρια σου μπορώ να δροσίσω.
Αν τον κόσμο αγαπάς, εμένα μπορείς να μ’ ακούσεις.
Με τις ολόχρυσες του ήλιου μου ακτίνες,
για σένα τα πιο όμορφα τραγούδια μου θα πω.
Αν όλους τους ανθρώπους αγαπάς, εμένα μπορείς να μ’ ακούσεις.
Σε σένα φέρνω την Αγάπη, την αδελφοσύνη, τη φιλία του κόσμου.


Τουρκάλες δασκάλες μπροστά στο ψηφιδωτό μας, το οποίο βρίσκεται εντοιχισμένο στην είσοδο του Σχολείου Güllük

από το 1990.

31 Δεκ. 1992     ΗACER GÜLER  Δασκάλα Güllük

5. ΦΩΣ ΣΤΗ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ

…………………………………………………
Αφήστε τα παιδιά χέρι-χέρι να πιαστούν, να γελάσουν,
να παίξουν, να μιλήσουν με τις καρδιές τους.
Τα παιδιά είναι η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Ο ήλιος
GÜLLÜK  - ΛΕΡΟΥ ας γίνει φως στη συμφιλίωση.

1992    HICRAN NURTEN ERTEN   Δασκάλα Güllük