ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ

ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

«Παιχνίδι και παιδί είναι έννοιες αλληλένδετες.»

«Τα παιδιά, που σήμερα παίζουν, αντιπροσωπεύουν το μέλλον μας. Είναι οι πρωταγωνιστές του αυριανού κόσμου. Ο κόσμος αυτός, που συνεχώς μικραίνει, έχει ανάγκη την επινοητικότητα και τη φαντασία τους, για να δημιουργήσουν νέες σχέσεις ανάμεσα στους λαούς, που σήμερα περισσότερο από ποτέ, είναι συνυπεύθυνοι για το μέλλον τους. Για την επιτυχία αυτού του στόχου χρειάζεται συνεργασία, θεμελιωμένη στις διαφορές που βιώνονται σαν πλούτος, την κατανόηση, το σεβασμό και την αποδοχή των κοινωνικών και πολιτιστικών αξιών του καθενός.»

Άρθρο 31

της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών

για τα δικαιώματα του παιδιού

«Τα κράτη-μέρη αναγνωρίζουν το δικαίωμα του παιδιού στην ανάπαυση και την ξεκούραση, στην ενασχόληση με το παιχνίδι και τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες που είναι κατάλληλες για την ηλικία του και στην ελεύθερη συμμετοχή του στην πολιτιστική ζωή και τις τέχνες.»

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΗ ΛΕΡΟ

Η εργασία-έρευνα για τα παραδοσιακά παιχνίδια του νησιού μας ανέσυρε από τη μνήμη δεκάδες ξεχασμένα παιχνίδια. Κάποια απ’ αυτά εξακολουθούν και σήμερα να παίζονται, όπως «η αμπάριζα», «το καμητό», «το κυνηγητό» κ.ά.

Σήμερα, τα παραδοσιακά παιχνίδια κινδυνεύουν να εξαφανιστούν και η πλούσια αυτή κληρονομιά των προγόνων μας αγνοείται. Να, γιατί αποφασίσαμε να καταπιαστούμε με τη συλλογή και καταγραφή τους.

‘Ο,τι μάθαμε, θέλουμε να το διαφυλάξουμε σαν πολύτιμη παρακαταθήκη για μας και τις γενιές που έρχονται. Γιατί τα παιδιά κάθε εποχής γνωρίζουν, παίζοντας με «υλικά ψυχής», να ξεπερνούν το χώρο και το χρόνο, τις διαφορές, την αδικία, την ασχήμια. Αυθόρμητα και «μαγικά» συνεννοούνται, συνεργάζονται, δημιουργούν, φιλιώνουν, χτίζουν, κλαίνε και γελούν. Έτσι απλά μπορούν και ζωντανεύουν τα όνειρα…

«Τα μικρά παιδιά, που κρατούνε στα χέρια τους, σαν το μύλο το χάρτινο τις ελπίδες μας.»