 |
Δημοτικά Σχολεία: ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΛΕΡΟΥ- GÜLLÜK ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ |
 |
|
|
Δημοτικά Σχολεία: ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΛΕΡΟΥ- GÜLLÜK ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ |
|
(
κωμόπολη
GÜLLÜK,
αρχικό
μήνυμα,
απάντηση,
επιστολές,
ψηφιδωτό, τάπητας,
ποιήματα
δασκάλων, ποιήματα μαθητών,
βραβείο,
τραγούδι,
ανταλλαγή
επισκέψεων,
Νέο ποίημα από μαθήτρια του GÜLLÜK 2004 και φωτογραφίες
Αδελφοποίηση με το Σχολείο GÜLLÜK
|
v Επειδή πιστεύουμε πως η ειρήνη είναι αγαθό που δημιουργείται από τις σκέψεις μας… v Επειδή πιστεύουμε πως η «Εκπαίδευση για την Ειρήνη» δεν κλείνεται μέσα σε κάποια χρονική περίοδο… v Επειδή πιστεύουμε πως γίνονται εχθροί οι λαοί που δε γνωρίζονται μεταξύ τους… |
|
Τον Ιούνιο του 1987, μέσα στην αναστάτωση που επικρατούσε στην περιοχή εκείνες τις μέρες (κρίση στο Αιγαίο-«Σισμίκ», επιστράτευση) οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Αγίας Μαρίνας Λέρου πήραν την πρωτοβουλία να στήσουν «Γέφυρα φιλίας στο Αιγαίο». Έστειλαν σχετικά μηνύματα στα τουρκόπουλα της κωμόπολης GÜLLÜK της απέναντι μικρασιατικής ακτής, δηλώνοντας με σαφήνεια πως προτιμούν χίλιες φορές τη ζεστασιά της ειρήνης, από την καταιγίδα του πολέμου. |
 |
|
|
Tα παιδιά της «άλλης πλευράς του νερού» συμφωνούσαν απόλυτα, αφού στην απάντησή τους τόνιζαν ότι,
«Οι
πιο ωραίες και αγνές φιλίες ζουν στις αθώες
παιδικές καρδιές» |
|
Με τη συμπαράσταση των δασκάλων τους
και την επιδοκιμασία των οικογενειών
τους, τα παιδιά άρχισαν να γνωρίζονται
και να δημιουργούν φιλίες, μέσα από
την αλληλογραφία. Αμέτρητες επιστολές, γεμάτες συγκίνηση και αγάπη, εκατοντάδες στίχοι, που ξεχειλίζουν ευαισθησία και πλούτο ψυχής, ταξιδεύουν απ’ το GÜLLÜK στη ΛΕΡΟ, στέλνοντας, όπως λέει ο Τούρκος συνθέτης Zulfi Livaneli, «Χαιρετίσματα σ’ αυτούς που ονειρεύονται τη θάλασσα κάτω απ’ τους πάγους». Το 1990, κατά την επίσκεψη ομάδας δασκάλων, το Σχολείο της Αγίας Μαρίνας δώρισε στο Σχολείο του GÜLLÜK ένα ψηφιδωτό, έργο των παιδιών, με θέμα την ειρήνη και τη φιλία. Την επόμενη χρονιά, ανταπέδωσαν την επίσκεψη δάσκαλοι του Τουρκικού Σχολείου, δωρίζοντας στο Σχολείο της Λέρου ένα χειροποίητο τάπητα με το ίδιο θέμα. Tα δώρα αυτά, μαζί με πολλές ζωγραφιές, φωτογραφίες και ποιήματα δασκάλων και μαθητών κοσμούν τα δυο Σχολεία και δηλώνουν με τον πιο σαφή και κατηγορηματικό τρόπο την πρόθεσή τους να διατηρήσουν και να διαλαλήσουν τη φιλία τους. Το 1991 μοιράζονται το «ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑΣ ABDİ İPEKÇİ». Το 1994 το τραγούδι «ΓΕΦΥΡΑ ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗΣ», σε στίχους και μουσική της τουρκάλας δασκάλας Levent Meşelik, καθιερώνεται ως ο Ύμνος των δυο Σχολείων και ακούγεται συχνά στις δυο πλευρές του Αιγαίου. |
|
Πρόσφατα ομάδες παιδιών των δυο Σχολείων αντάλλαξαν επισκέψεις, έλαβαν μέρος σε κοινές εκδηλώσεις και είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν από κοντά.
Πιστεύουμε ότι η φιλία αυτή μπορεί να αποτελέσει ένα καλό παράδειγμα για τους κατοίκους και τις κυβερνήσεις των χωρών μας, Αποκαλύπτει τι έχουμε να κερδίσουμε χτίζοντας έναν κόσμο ειρηνικό για τα παιδιά μας, που σίγουρα αξίζουν ένα πιο φωτεινό μέλλον.
